Tutunmak

kayıp giderken an

tutunmalı insan

güvenle yaşamak için

tutunmalı tutunabildiğine

hem de alabildiğine

şu kısa ve yeknesak ömürde

ne çok tutamak var görünürde

seç seçebildiğini,

bıkana, kayana

tutunamayanlara karışana dek

sonra, serseriliğin güvensizliği içinde

onlarca kez ölüp, Anka kuşu gibi

yeniden başlamalı hayata

Kon-Tiki

açıldım sulara bir yelkenli sal üstünde
sağ kulağımdan sol kulağıma
ne bitmez yolmuş
bir yanda deniz, öte yanda yürek
çağırıyor adımı
kon-tikikON-TikikOn-TiKi
ben hevesle beklerken
on yıllar geçti ses yok gözcüden
umuyorum hala, bağıracak çok yakında
kara göründü nakaratı ağzında

Beklerken

onca savunmasızlığımla

karanlığın içinde

bekliyorum

haritalarım ve kumpasımdan yoksun

sessizliğinde fırtına öncesinin

bekliyorum

uzaklaştırılmış bildiğim yıldızlardan

kıpırtısız ve hareketsiz

bekliyorum

bugüne kadar kurulmuş hayallerden

ve beslenen umutlardan uyanmış

bir idrak durumu benimkisi

Seninle Buluşacağız

eleştirmen ve sıkıştırman gerekenlerin 

                                   düşmanların değil
inandıkların olduğunu anladığında
seninle buluşacağız

düşüncelerine ses olduğunu bildiklerinin
kendilerine çıkar olduklarını gördüğünde
seninle buluşacağız

aidiyet duygularıyla bağlı olduğun gruptan
farklı kelimeler seçtiğini sezdiğinde
seninle buluşacağız

buluşacağız bir ışıklı gelecekte
fırlattığımız eleştiri okları ile delik deşik vücutlarımızdan
akan kanlar düşmanımızı boğduğunda

yoksa, aydınlığa giden yolun nasıl bir çıkmaz olduğunu
gecenin karanlığında öğreneceğiz
seninle buluştuğumuzda