Taş

nihayet pek çok on yılın ardından

anladım, tek bir tümceyle

ve hayalimde canlandı

yerebatanda suların altından,

ters bakan medusa’nın gözleri

gün ışığı görmeden geçen

ıslak ve soğuk yüzyılların acısıyla

en masum bakışı yetti,  taş oldu,

kavrulup yanmış bir taş kalbim

geldi çattı şimdi hasat vakti

biçilen mahsul serildi aleni

taş olan yüreğim düven altında,

çakmak çakmak ezip, dağıtır taneleri

Yıldızlar

yıldızlar anlattı dün gece
uzay bir boşluk

ve gene yıldızlar anlattı…

boşluk ışıksız

biliyor musun

ardında bir boşluk bıraktın

grup vakti sonrası çöken karanlık gibi

geride kalan anılar hiçlikte asılı yıldızlar

ne zaman tekrar soracaksın

o yukarıdaki bir yıldız mı peyk mi diye

Anahtar

anahtarlıklar gördüm dün

hepsi satılık, bekler dururlar

ardına takılacak bir anahtar

laleler, yelkenliler, tuğralar

daha pek çok desen ve renk

yarab, bize ne çok anahtar gerek

cebimizde bir tomarı,

evi , arabası, yatı, katı

çocukluğumdan hatırlarım

bir araba içi taşınan

kontak, bagaj, depo, üç anahtarı

bu gün hepsine tek,

hemde uzaktan kumandalısı emrimizde

ancak ben yada biz ve belki siz

memleketin kilitlerine çaresiz

kısaca anahtarsız…