çatısı vardı yüksek ve hakim
çatısı vardı unutulmuş kaderiyle
çatısı vardı tek başına bir sembol
şimdi kül oldu güvercin pislikleriyle birlikte
mekanda ihtiyaç kalmadı süpürgeye
oysa kovalar yetmez kalbimin küllerine
BAKTIĞIM AÇI, GÖRDÜKLERİM, GÖRMEK İSTEDİKLERİM VE İSTEMEDİKLERİM; SENSÖRÜME KAYDEDİP ARDINDAN YAZDIKLARIM...
uyandırır sesi
masaldaki prensesi
oysa duymasını bilen kulağa
seslenir rezonansı
bir ömür süresi
bulanık geçer yaşam
gerçekle hayal arasında
genelde kanepede, nadiren yolda
sonu olmayan bir yolda
zillerin sesinden ziyade
titreşimleridir eşlik eden hayata
tanrı bilir kaç kez çarpar zillere
ve kimin elinde o baget