Göz Kapaklarım

güneşli bir günde uzansam toprağa

beklentisiz öylesine

kapatsam gözlerimi

bir olsam anamızla

öyle bir olsam ki

unutsam bedenimi

çürüyüp karışsa kozmosa

bir huzur içinde başlasam görmeye

kitlenmiş göz kapaklarımın ardından

Giz

ah bu semboller, karışık metinler
hepsi apaçık, önümüzdeler
önümüzde göz kırparken hakikat,
ışık saklanmış ardına bilginin

en büyük giz tam göz önünde
lakin göz gizi görmez dibinde
anlamak için gördüğün sırrı,
dalmalı kendi gölgene, uygun günde

gerçek açıklar kendini sembol içinde
açıkladıkça gizler, kaybolur ufkumda
takılır peşine bir büyük umudun,
özlerim üçüncü gözü ışığın peşinde

Yokluğun belirsiz

yaşamının hızla belirsizleştiği gibi

yokluğun belirsiz

bazen gülen gözlerin

kimi kez çok renkli bir anı

yada ansızın akla gelen

siyah beyaz bir kabus

kalbimin kapakçıklarından hızla fışkıran

kan kadar gerçek

mermerin yaz sıcağındaki soğukluğu

yaşam kadar uzun seninle anılarım

ölüm kadar kısa ayrılığımız

yokluğun, adı üstünde yokluk

dışı süslü içi boş bir kabir

gerçekliği taş soğukluğunda

oysa yokluğun belirsiz