Kelimeler Durduğunda

asılır kalır düşünceler

kelimeler durup

semboller silindiğinde

bilemezsin nereye sürükler

 esen rüzgar

o rüzgar ki yelkenleri  doldurur

yol aldırır

o rüzgar ki düşürüp askıdan adamı

toza, toprağa bular

Köz

  hazırlanıp tanrı bilir, hangi mangalda,

kimin eliyle

köz oldu düştü tütünün üstüne

duman olup yakmak için ciğerimi...

damarlarımda közün acı tadı

tütünün onca zehri

verdim kararımı
kendi özgür irademle

Seninki kaç santim? - Greenpeace

Seninki kaç santim? - Greenpeace: "2050’de dünyadaki balık stokları tükenecek. Denizleri hala sonsuz bereket kaynağı olarak görüyorsanız çok yanılıyorsunuz. Büyük balıkların %90’ı çoktan yakalandı. Toplam balık stoklarının %60’ı bitti. Gerı kalan %40 ise 40 yıl içinde son bulacak. Balıkların bittiği gün deniz yaşamı da bitecek."

Ufuk Çizgisi

ince bir çizgi ufuk

nerde biter deniz,

nerde başlar gökyüzü

bazen kaybederiz

ufkumuz kadar hayallerimiz

rüya olur bir sabah sisler içinde…

oysa sis

müjdesidir sıcak geçecek güneşli günde

açık görüşün

Uzun İnce

ozanın dediği gibi

uzun ince 

bir yol bizimkisi

tek bakışla ardımızda

tek hayalle önümüzde

geride kalan belirgin, değişmez

gelecek belki irade, belki kader

ama kesinlikle umut...

Haydarpaşa

 

çatısı vardı yüksek ve hakim

çatısı vardı unutulmuş kaderiyle

çatısı vardı tek başına bir sembol

şimdi kül oldu güvercin pislikleriyle birlikte

mekanda ihtiyaç kalmadı süpürgeye

oysa kovalar yetmez kalbimin küllerine

Karanlık

neye, neden inansak
nerede durmak gerektiğini,
orada neler olduğunu,
kime güveneceğimizi,
bu koyu karanlıkta nasıl
nasıl görsek?

Davul Zilleri

bagetin tek dokunuşuyla

uyandırır sesi

masaldaki prensesi

oysa duymasını bilen kulağa

seslenir rezonansı

bir ömür süresi

bulanık geçer yaşam

gerçekle hayal arasında

genelde kanepede, nadiren yolda

sonu olmayan bir yolda

zillerin sesinden ziyade

titreşimleridir eşlik eden hayata

tanrı bilir kaç kez çarpar zillere

ve kimin elinde o baget

Gidiş Bileti

bilet aldım ışık yılı ötesine

hedefin yoksa

yoktur gideceğin yönünde önemi

demiş bir bilge

bende rastgele aldım

tek yön biletimi

amaç varmak değil hedefe

yolun ta kendisi

İkoncan

birde baktım can

hani şu bizim can

patlıcan,

yanında ikoncan

yeni gelmiş, ya ilk

ya son seyahatten

yediğin içtiğin kalsın sana

anlat süzgecine takılanı bana

dedim...

patladı can, söndü ikon

Göz Kapaklarım

güneşli bir günde uzansam toprağa

beklentisiz öylesine

kapatsam gözlerimi

bir olsam anamızla

öyle bir olsam ki

unutsam bedenimi

çürüyüp karışsa kozmosa

bir huzur içinde başlasam görmeye

kitlenmiş göz kapaklarımın ardından

Giz

ah bu semboller, karışık metinler
hepsi apaçık, önümüzdeler
önümüzde göz kırparken hakikat,
ışık saklanmış ardına bilginin

en büyük giz tam göz önünde
lakin göz gizi görmez dibinde
anlamak için gördüğün sırrı,
dalmalı kendi gölgene, uygun günde

gerçek açıklar kendini sembol içinde
açıkladıkça gizler, kaybolur ufkumda
takılır peşine bir büyük umudun,
özlerim üçüncü gözü ışığın peşinde

Yokluğun belirsiz

yaşamının hızla belirsizleştiği gibi

yokluğun belirsiz

bazen gülen gözlerin

kimi kez çok renkli bir anı

yada ansızın akla gelen

siyah beyaz bir kabus

kalbimin kapakçıklarından hızla fışkıran

kan kadar gerçek

mermerin yaz sıcağındaki soğukluğu

yaşam kadar uzun seninle anılarım

ölüm kadar kısa ayrılığımız

yokluğun, adı üstünde yokluk

dışı süslü içi boş bir kabir

gerçekliği taş soğukluğunda

oysa yokluğun belirsiz

Tutunmak

kayıp giderken an

tutunmalı insan

güvenle yaşamak için

tutunmalı tutunabildiğine

hem de alabildiğine

şu kısa ve yeknesak ömürde

ne çok tutamak var görünürde

seç seçebildiğini,

bıkana, kayana

tutunamayanlara karışana dek

sonra, serseriliğin güvensizliği içinde

onlarca kez ölüp, Anka kuşu gibi

yeniden başlamalı hayata