Mahallenin Renkleri

uğraşmışlar belli

kapatamamışlar renkleri yine
olmamış hiç olmamış
eskiden çok eskiden beri
biz biliriz nedenini
kapanmadı renkler ne gri ne siyahla

daha şimdiden çıkarmış başını
göz kırpıyor mavi basamaklar
çatlakların altından filiz vermiş yeşiller
görmemek mümkün mü nasıl sırıtıyor
kırmızı
derin gri yırtmacın arasından

davet var yeniden
hemde pek yakında
gül bahçelerinde söylenen
özgürlük şarkılarına
aşka ve şaraba

ne açmazdır bu kafalarınki
örtmeye çalıştıkça yaşamı
fışkırıyor arabın petrolünden bol
sıvamaya çalıştıkça balçıkla güneşi
elleri yanıyor ustanın
güneş habersiz parlamakta

boyamışsa anarşistin teki
gökkuşağının renklerine
o tipsiz basamakları
beğenip konu etmişse cümle alem...
daha çirkin parlıyor
senin o grilerin siyahların
bırak en saf uykucuları
anlıyor mahallenin delisi
nedir senin kapatmaya çalıştığın

Ahmet Ertan
Zekeriyaköy İstanbul
Eylül 2013


Başı Sonu

uzamıştı gölgeler basbayağı
biliyordum tepede değildi güneş
ama o bulutlar
ah o bulutlar
akşam çaylarının zevkinden
sabah kahvelerinin tadından etti beni
tam tepemde bir karaltı oldular
fenası göremediğimden
sistemin merkezini
kaybettim
hem yönümü hem yolumu
ne kısası ne uzunu kalmadı gölgenin
sadece tekinsiz bir gri
o da en koyusundan
sonu sabah mı olur gece mi
bellirsiz
çok ama çok belirsiz