İstanbul akıyor bir yerlere. Kalabalıklar sürekli bir devinim içinde, gittikleri yön belirsiz, belki de korkutucu. Bildik yerler değişiyor insanlarla, insanların taşıdıkları simgelerle. Değişen bazen yeni ihtiyaçlarla yetişen genç nesiller, bazen bildik özlemlerin yeniden dışa vurumu; bazen yok varsayılan geçmişin apansız ortaya çıkışı...
Sayın Ertan
YanıtlaSilBlogunuz çok güzel.Hayırlı olsun.Sıkı takipcınız olacagım.Dostlarıma önerecegım.
Saygılarımla